Curriculuma
Jaume
Sarramona
Laburpena:
Curriculumaren
oinarriak, lehen oinarria, izaera filosofikoa dauka, curriculumaren bidez lortu
nahi diren jomugak zehazten dira, positibismoak irudikatutako gizakiaren
ereduak ekarri zuen hasieran curriculumaren garapenean.
Bigarren oinarria,
testuinguru sozialarekin lotuta dago, gizartearen testuinguru jakin batean
garatzen da, curriculuma gizatearen eta historiaren emaitza delako.
Ikastetxearen, ikaslearen eta irakaslearen dimensio osoa islatzen du, hor
jasotzen da ze gizarte sustatu nahi den. Curriculuma bitartekari lanak egiten
ditu subjektu eta testuinguru sozialen artean, baita ikaslearen eta kulturaren
artean, gizarteak parte hartzen du curriculumean, gizartearen egiaztapenak
agertzeko esparru akademikoa da. Askotan, agintaria politikoek curriculumean
aldaketak egiten dituzte eta hau arazoak sortzen ditu.
Hirugarren oinarria,
oinarri epistemologikoa da, esparru eta gai desberdinak osatzen dituzte,
jakintza zientifikoan ere oinarritzen da eskola curriculuma. Epistemologiaren
ikuspuntu sakonenean jarri behar da curriculumaren pangintza eta aplikazio
zehatza egiterakoan.
Laugarren oinarria,
curriculuma garatzeko irakaskuntza-ikaskuntza prozesuan parte hartzen duten
pertsonen ezagutza psikologikoa eta ikaskuntza prozesuen izaera psikologikoaz
jakitea.
Azkenengo oinarria,
oinarri pedagogikoa izan behar dugu kontuan, irakasleen esperietzaren oinarri
teoriko eta sintetizatzailea biltzen ditu. Curriculumaren oinarri pedagogikoak
galdera askoei erantzuten dizkiete. Azkenean ebaluazio erantsi, behar diren
baliabideak aukeratuz, amaierako helburuetara ailegatu baino lehen aurretiko
xedeak eta helburuak pedagogiaren zereginak baino ez dira. Metodologia hautatu
aurretik ikasleen testuingurua eta egoera jakin behar dugu, curriculuma
berriztatzeko aukera paregabea da. Irakaskuntza-ikaskuntza prozesua noiz eta
non galderei erantzuten dizkie.
Espainiak eredua,
Ministerioaren hitzetan eredu irekia da, curriculumaren lehenengo mailan
oinarrizko curriculum diseinua dena, derrigorrez bete behar dute ikastetxe
guztiek. Autonomia erkidegoko hezkuntza arloan administrazioak betetzen dituzte
Ministerioak egindako OCDa, erkidego bakoitzaren kulturaren edukiak sartzen
dizkiote baita orientabide eta agindu espezifikoak, ordutegiak zehazten ditu
irakasleen lan baldintzak. OCDren arabera, legez eta derrigorrez bete behar
dira helburuak etaedukiak antolatzeko proposamen epistemologikoa.
Curriculumaren bigarren
maila zehaztea ikastetxeen eskuetan dago, IIP (ikastetxearen ikasketa
proiektua) ikastetxe bakoitzeko irakasleen lan kordinatua eta bateratua
eskatzen du, honen bitartez ikastetxe bakoitzak aukera dauka bere lorratza
uzteko curriculumean. Curriculumaren garapenean, helburuak eta edukiak
ikastetxera egokitu behar dira, horretaz aparte, erabiltzen diren estrategia
metodologikoak funtzeskoak dira. Ebaluazio nabarmendu behar da. Honekin
bukatzeko, ikasgelaren maila jakitea garrantzitsua da curriculuma nola lantzen
jakiteko.
Curriculumaren diseinua
bost zatitan banatu dezakegu. Hasteko, helburuak, hezkuntza prozesuaren bidez
lortu nahi diren asmoak dira, hezkuntzari lotuta daude balore filosofiko eta
sozialak, helburu horiek ezartzea pedagogiari dagokio.
Edukiak, edukiei buruz
ikusmolde bat baino gehiago daude, iritzi nagusiena hau da: “jakintzen edo
kultur formen multzoa izendatzen dute, iksleek multzo hori bereganatzea eta
multzo horretaz jabetzea nahitaezkoa delako ikasleen garapen eta
sozializaziorako”, edukiek erantzuten diote “zer irakatsi” galderari. IIPa eta
ikasgelaren programazioak garatzekoan irakasleei arazo bat azaltzen zaie,
edukiak aukeratu eta antolatzeko beharra. OCDk multzotan aurkezten ditu
edukiak, curriculuma arloka eta gaika antolatuta, arloek ikuspegi didaktiko
orokorragoa izan nahi dute, horregatik eragin berezia dute haur eta lehen
hezkutzatan.
Metodologia,
metodologiak estrategiak diseinatzeak dakar bai irakasle bai ikasleek egin
beharreko jarduerak ezarriz. Proposatutako jarduera metodologikoak bat doazte
ezarritako helburu eta edukiekin, oso zaila da metodologiak sailkatzeko
proposamen bakarra izatea. Ikaskuntza sendoa eta esanguratsua izan behar da,
ikaslea nagusi izan behar da prozesuan eta eginkizun batzuk izango ditu.
Baliabide didaktikoak,
curriculuma ikastetxearen eta ikasleen baliabideetara moldatu behar dute,
irakasleek irakaskuntzan erabiliko dituzten bitartekoak planifikatzeko,
baliabide didaktikoak irakaslearen prestakuntzaren eta zaletasunen araberakoa
izango dira.
Ebaluazioa,
planifikazioaren eta curriculumaren aplikazioaren gaineko erabakiak hartzeko
behar dugun informazioa lortzen da. Hiru ebaluazio mota bereizi ditzakegu;
hasierako, ikasleen diagnostikoa egiten da, bigarrenean, prozesuen ebaluazioa,
ikasle nola doazen jakiteko eta hari jakinarazteko eta azkenengoa, emaitza
ebaluazioa, hau ezkenengo ebaluazio da eta esaten digu ikasleek helburuak lortu
dituzten ala ez.
Bukatzeko, ezkutuko
curriculuma, eskolaz kanpo gertatzen diren hezkuntza arloko eraginak.
No hay comentarios:
Publicar un comentario